Pagina's

maandag 31 december 2018

2018

We eindigden ons vorige blog met: "Met o.a. de nieuwbouw in aantocht kijken we uit naar 2018." Het was inderdaad een mooi jaar maar de nieuwbouw is nog steeds in aantocht. De developers liepen aan het einde van vorig jaar al iets achter met het startklaar maken van de bouwkavels, maar dat iets werd in de loop van het jaar eerst aanzienlijk en uiteindelijk is het resultaat dus meer dan een jaar vertraging. Op dat gebied zitten we nu dus nog in hetzelfde schuitje als vorige jaar om deze tijd, alleen nu met twee extra verhuizingen achter de rug. We hadden eerst een huurhuis gevonden, oud, klein maar voor 6 maanden zou dat prima zijn.  Echter met de laatste vertraging en de wetenschap dat we er dus nog eens 10 maanden zouden moeten blijven zitten hebben we maar besloten om nog eens te verhuizen. Nu naar een nieuw huis, meer ruimte en een mooi uitzicht. Hier houden we het nog wel uit tot September, tenminste, als.........

Ons tijdelijk optrekje met uitzicht!


In het voorjaar zijn we naar Nederland geweest, voor het eerst met zijn vieren. Er ging wat gepuzzel aan vooraf om het allemaal te plannen (zeker als je ook nog een kort tripje Parijs in de twee weken wil doen). Uiteindelijk is het gelukt om veel tijd door te brengen met vrienden en familie en was het heerlijk Nederlands gezellig.
Wandeling door het Limburgs land.
                                                                                                    





Nog even een McKroket eten op Schiphol....




Een trip naar Nederland houdt natuurlijk wel in dat we in de zomer geen echte vakantie hadden gepland. Yep, de Canadese dollar kan je ook maar een keer uitgeven 😉. Maar we hebben natuurlijk wel wat korte camping tripjes gedaan, en veel genoten van de zomer in eigen land.

Outdoor living








Eind Augustus arriveerde Dailenn (jongste dochter van Mieke's zus). Zij wilde een paar maanden High School doen in Canada en was natuurlijk van harte welkom om bij ons te verblijven. Het was wat passen en meten in ons kleine huurhuis maar Lotte en Floor vonden het prima om een paar maanden weer een kamer te delen. Een nicht uit Nederland op bezoek is natuurlijk belangrijker dan een een eigen kamer. Eind november kwam haar vader op bezoek en na een weekje met veel skiën is ze begin December weer teruggegaan naar Europa. 



Lotte is in februari met haar Franse klas/school naar de Wintercarnaval in Quebec geweest. Een geweldige ervaring natuurlijk en zeker een van haar hoogtepunten op Middle School. Deze heeft ze nu afgerond en in september is ze begonnen met High School.  De verandering naar High School is goed verlopen, de eerste resultaten zijn prima maar nog belangrijker, de vriendschappen die ze op Middle School heeft opgebouwd heeft ze behouden. Gezien Lotte best een moeilijk jaar achter de rug heeft waren we wel bezorgd om deze verandering. Dus het was een geruststelling voor ons om te zien dat de impact van deze verandering niet te groot is geweest.  Naast de zang-, en pianolessen op de muziekschool heeft ze ook koor weer opgepakt op school. Ja, muziek blijft belangrijk.

The end of Middle School voor Lotte


Floor is haar tweede jaar begonnen op Middle School en doet het prima. De leraren vinden haar allemaal geweldig, gemotiveerd, leergierig enz. dus we kunnen trots zijn. Helaas is ze gestopt met Girl Guides, de trip naar Mexico was namelijk geannuleerd, wat meiden waren ook gestopt waardoor de groep erg klein is geworden en ze het duidelijk minder leuk vind. Jammer maar het is niet anders. Haar interesse voor boeken, geschiedenis (vooral ancient history) is erg toegenomen. Elk beetje geld wordt dan ook besteed aan boeken, daarbij moeten ze ook nog mooi zijn voor de boekenkast!

Op het gebied van werk is voor Mieke en mij niet zoveel veranderd. We zitten beiden nog in dezelfde baan dat bevalt prima.  Natuurlijk er valt altijd wat te mopperen maar we mogen zeker niet klagen. Mieke heeft haar eerste werkzaamheden als Surveyor voor Carf gedaan en heeft al wat leuke plekjes hiervoor kunnen bezoeken.
Samen zijn we wat actiever geworden met wandelen, zo proberen we elke dag onze stappen te zetten. In de zomer minder een probleem dan in de winter natuurlijk maar met skiën, langlaufen en nu dan ook nog snowshoe-en moet dat ook wel lukken. 

Mieke op reis voor Carf, erg vervelend...


We kunnen wederom terugkijken naar een mooi jaar. Een jaar met uitdagingen, een jaar waar ons geduld op de proef is gesteld maar vooral een jaar met mooie herinneringen en...... met o.a. de nieuwbouw in aantocht kijken we uit naar 2018  2019 😀!

We wensen iedereen via deze weg een goed, gezond en voorspoedig 2019!

zaterdag 30 december 2017

2017

Misschien wordt dit wel een nieuwe traditie; aan het eind van het jaar een blog met de bijzonderheden en hoogtepunten van dat jaar in plaats van de stappen in het (afgesloten) emigratieproces te beschrijven.

Om aan het einde van het jaar te beginnen, we hebben ons huis verkocht! En nee, we komen niet terug naar Nederland :) Het lag niet in onze planning om alweer te verhuizen, maar in het voorjaar werden we toch wel erg lekker gemaakt met de mogelijkheid om een eigen huis te bouwen op een kavel iets hoger op de berg en in dezelfde wijk. Aangezien we niet nog een keer de kinderen van school(vrienden) wilden laten wisselen was dit een mooie kans om nu toch al deze stap te maken. Met dit in ons achterhoofd zijn we de plussen en minnen op een rij gaan zetten. Ouder huis met de komende jaar renovaties als nieuwe keuken, badkamers of een nieuw huis. Grote tuin, met geen tijd om het te onderhouden of kleine tuin met een deck/groot balkon met prachtig uitzicht. Etc.. Dit in combinatie met een goede huizenmarkt voor de verkoper heeft er uiteindelijk toe geleid dat we de knoop hebben doorgehakt.
Ondertussen hebben we al een paar keer met een bouwonderneming om de tafel gezeten. De kavels zijn nog niet bouwklaar, helaas loopt dit iets achter maar we hopen dat ze ergens in maart kunnen beginnen met bouwen. We moeten op 25 januari het huis uit zijn, dus de zoektocht naar tijdelijke woonruimte is begonnen.

Onze nieuwe woonplek

Mieke heeft na een gefaseerde start in april het stokje helemaal overgenomen als Operations Manager by Starbright Childrens Development  en dit bevalt in een woord: prima! Daarnaast heeft ze een cursus gedaan (en met goed gevolg afgesloten) tot Surveyor voor Carf, een organisatie voor kwaliteits accreditaties in onder andere de gezondheidszorg. Hiervoor zal ze de komende jaren nog wat door het Noord Amerikaanse continent moeten reizen maar dat is natuurlijk geen straf!
Mijn baan als Manager van de Lodge voor de Canadian Cancer Society in Kelowna bevalt eveneens nog steeds prima dus weinig nieuws te melden, en dat is ook in dit geval goed nieuws. Voor de geïnteresseerden hier een link naar een virtuele tour van mijn werkplek.

Floor heeft haar Elementary periode afgesloten en is in september gestart aan de volgende schoolfase: Middle School. Natuurlijk ging dit gepaard met een afscheidskamp en een Graduation ceremony. De eerste maanden op de nieuwe school zijn goed verlopen. Daarnaast is ze actief met the Girl Guides of Canada (meiden scouting). Met de zes meiden van de groep hebben ze veel plezier en de planning is dat ze in 2019 naar Mexico gaan en gaan helpen met het overzetten van schildpadden. De fundraising activiteiten zijn volop bezig. Naast het verkopen van de hier in Canada alom bekende Girl Guides Cookies, zijn er de nodige bottle drives (huis aan huis ophalen van lege flessen en inleveren). Natuurlijk moeten de ouders dan ook opdraven!


Elementary Graduation
Afscheidskamp van Floor


Lotte is alweer aan haar laatste jaar van Middle School begonnen. De tijd gaat snel, volgend jaar High School en de eerste gesprekken over wat ze wil gaan studeren komen af en toe al langs. Het zal natuurlijk nog alle kanten op gaan, maar ook wel leuk om over te praten. Naast piano lessen is ze in september ook begonnen met zanglessen. Ze wilde op school geen koor meer doen, maar wilde wel blijven zingen. Muziek speelt een belangrijke rol in haar leven, van de Koreaanse jongens band tot de klassieke lessen, ze geniet er van!

In februari is Lotte met Mieke naar Nederland geweest. Voor Lotte de eerste keer dus dat was genieten van familie, kennissen, voormalige gastouders en natuurlijk ook de vriendinnen uit Wessem waar ze werd verrast door een georganiseerde brunch door Piens moeder (dank je Anouk).

Wessemse vriendinnen



Nichtjes!


Om onze inburgering verder te voltooien hebben we dit jaar nog een  "must see" evenement toegevoegd aan ons lijstje namelijk een Stampede. Niet de grote in Calgary, maar een van de kleinere in Falkland. Het plezier was daarom zeker niet minder!







Naast wat kleinere tripjes was onze vakantie naar de Verenigde Staten toch wel het hoogtepunt. De dames wilden naar Universal studios in LA (lees Harry Potter). Dat vonden wij ouders prima mits we er een roadtrip van konden maken. Het kamperen afgewisseld met hotelovernachtingen want al die nachten in een tent is voor ons toch nog iets teveel van het goede. Het was een fantastische en gevarieerde trip met voor ieder wat wils.


Seattle was de eerste (korte) stop. Hier wilde we de beroemde fish market bezoeken. Sinds ik het boek over de Fish filosofie heb gelezen stond deze markt met de vis gooiende marktlui al op mijn lijstje. Tegenover de markt ligt dan ook nog de eerste Starbucks, dus even snel naar binnen, giga rij dus maar geen koffie bestellen. We zijn er geweest, dat telt!


Vanuit Seattle naar de Oregon Coast van waaruit we genietend van de uitzichten en het natuurschoon de kustlijn bleven volgen tot in LA.



















Natuurlijk kon een stop aan San Francisco, en voor de dames het Full House huis, niet ontbreken.

Selfie time!


Full House


En uiteindelijk dan LA, en twee dagen in de Universal Studios.

















Ook dit jaar was er weer bezoek vanuit Nederland. Dit jaar kwamen Tessy en Carrie naar Kelowna om ons te bezoeken en de omgeving waarin we wonen te bekijken. We hebben genoten van hun bezoek, gezelligheid en interesse in onze leefomgeving.

Walking trip on the trestles in Myra Canyon



We kunnen terugkijken naar een mooi jaar waarin we in goede gezondheid veel mooie dingen met elkaar, vrienden en familie hebben kunnen beleven. Met o.a. de nieuwbouw in aantocht kijken we uit naar 2018.
We wensen iedereen via deze weg een goed, gezond en voorspoedig 2018!

zaterdag 31 december 2016

2016 is bijna ten einde dus op naar 2017!

Het heeft even geduurd, maar na bijna een jaar hier toch weer eens een blogje. We hebben er aan gedacht om te stoppen met het schrijven. Het kost natuurlijk tijd, en we hebben een redelijk normaal leven nu dus...... waarom nog een blog. Aan de andere kant kregen we ook nog wel eens de opmerking vanuit Nederland, schrijf nog eens wat, dus schijnbaar zijn er nog een paar mensen die het wel leuk vinden. Daarnaast is het voor ons zelf natuurlijk ook wel eens leuk om terug te lezen. Dus nog minimaal één keer in de pen, misschien wel de laatste maar misschien ook niet,we laten het maar open. In ieder geval een goede manier om op deze laatste dag van jaar even terug te kijken op ons 2016.

We kunnen met veel plezier en ook enige trots terugkijken op het jaar. Op het gebied van werk liep het zeer voorspoedig, de dames hebben hun Canadese draai nu echt gevonden, we hebben heerlijke camping trips gemaakt, gezellig bezoek gehad vanuit Nederland en op Lotte na (zij gaat volgende maand) zijn we naar Nederland geweest.

Om met het werk te beginnen, Zoals in februari geschreven is Mieke gestart als Data Management Coordinator bij Starbright Children's Development Centre . Alhoewel dit nog niet gelijk de uitdaging was die ze zocht was het vooral ook een stap naar hopelijk een management positie in de toekomst. Al vrij snel werd Mieke naast het wat saaiere data management ook betrokken in allerlei verander projecten. Eigenlijk wilden ze Mieke graag nog meer extra taken laten doen, maar aangezien haar functie binnen de Union valt was er hier niet veel speelruimte. Maar niet getreurd, want in november kreeg ze een aanbieding om te vanaf 1 januari gefaseerd te starten als Operations Manager, om het per 1 april helemaal over te nemen. Het blijkt dus nu, dat niet alleen Mieke in haar functie gestart was met het oog op de toekomst, maar ook de organisatie dit voor ogen had. Al met al, is de toekomst sneller bereikt dan gedacht maar hier klagen we niet over!
Voor mij kwam er ook vrij onverwacht een mogelijkheid om door te stromen naar een management functie. In mei ben ik gestart als  Manager van the Southern Interior Rotary Lodge. Dit is een Lodge voor mensen die te ver van de behandelkliniek wonen om op en neer te reizen en dus genoodzaakt zijn om ergens te verblijven. Om de toch al vaak financiële zorgen, die hier in Canada vaak gepaard gaan met het krijgen van een ziekte als kanker, enigszins te verlichten kunnen ze tegen een sterk gereduceerd tarief in deze Lodge verblijven. Ik heb er de afgelopen maanden van genoten om weer de een team te coachen, en veranderingen te implementeren. Zelf veranderweerstand klonk als muziek in mijn oren :)  Maar bovenal is het mooi om een directe bijdrage te kunnen leveren aan het ondersteunen van mensen gedurende deze moeilijke periode ver van huis en familie/vrienden.
Kortom, 2016 was erg succesvol op voor ons op de arbeidsmarkt. Toen we in de zomer van 2014 aankwamen hadden we niet gedacht dat het zo voorspoedig zou gaan dus we prijzen ons erg gelukkig. En ondanks dat werk ook maar werk is, is het wel een belangrijke basis en erg belangrijk om iets te doen waar je plezier en voldoening in hebt!

Lotte en Floor on top of the Canadian World
Floor en Lotte hebben beide de Canadese draai wel gevonden. Zoals eerder geschreven is Engels geen probleem meer, spreken ze met elkaar vooral Engels en worden vaders en moeders vaak uitgelachen voor hun accent. Beide hebben een leuke vriendinnen kring, genoeg sleepovers pfff. Lotte gaat geregeld met vriendinnen alleen naar de bioscoop, downtown en de Mall dus het taxi rijden is begonnen.
Floor is gestart bij the Canadian Girl Guides, en heeft het hier erg naar haar zin. Twee weken geleden zijn ze op winter kamp geweest maar ze doen ook vele andere activiteiten zoals klimmen maar ook het goede doel wordt niet vergeten dus helpen bij de Foodbank. Helaas wilt Floor wel stoppen met pianoles, niet geheel onverwacht we zagen het al aankomen en hadden geen zin in de ruzies om te oefenen. Ze moet wel een ander instrument kiezen, dus dat wordt nog goed kijken. Lotte gaat wel door, ze heeft de intrinsieke motivatie gevonden dus hopelijk blijft dit zo.


Floor geeft een presentatie over Canada bij haar oude klasgenootjes
Floor met "neefjes en nichtjes" in de Efteling
Een van de hoogtepunten dit jaar was toch wel de trips naar Nederland. Mieke in februari en Floor en Philip in november. Lotte moet nog even wachten maar gaat in februari 2017 met Mieke. Nadat Mieke in februari was geweest begon het toch ook te kriebelen. Want ondanks dat we het geweldig naar onze zin hebben hier, familie en vrienden blijf je toch missen. Aangezien deze reizen erg druk zijn met bezoekjes, en omdat het ons ook leuk leek om als het ware 1 op 1 te gaan hebben we ons dus opgesplitst.

Zowel Mieke in het begin van het jaar en Floor en mij, hebben ontzettend genoten om familie, vrienden en oud collega's weer te zien. Helaas de tijd was te kort om iedereen te kunnen zien, maar dan hebben we nog een reden om terug te gaan.
Best vermoeiend zo'n bezoekje aan Nederland

Een ander hoogtepunt was het bezoek van de moeder van Mieke en de Familie Thieme (Mieke's zus en gezin). We hebben erg genoten van hun  aanwezigheid, en om ze te introduceren in onze Canadese wereld.
Oma ophalen in Calgary!











Family Fun!

Twee zussen bekijken West Kelowna





















In het voorjaar hebben we een tent gekocht, dus heeft de zomer ook in het teken gestaan van kamperen en het verder ontdekken van ons mooie landje. Het voordeel van de tent is dat je volop in de mooie de natuur staat, nadeel blijft toch wel de koude nachten. Yep ook in de zomer, kan het in de nacht aardig afkoelen. Al met al hebben we aardig genoten,  met elkaar en van en met wildlife dichtbij en wat verder van huis. Dit is zeker voor herhaling vatbaar, al staat een camper/caravan wel op ons verlanglijstje. Is toch iets comfortabeler en warmer. Ja, je moet wat te wensen hebben in het leven!

Ons tentje met uitzicht!

Enjoying Wildlife!




























Genieten van en met elkaar!

Aan het einde van het jaar hebben we onze Canadese integratie maar onderschreven door het aanschaffen van een truck! Niet helemaal uit vrije keuze, het was eigenlijk noodgedwongen want onze 12 jaar oude Ford Freestar die ons de eerste jaren hier in Canada heeft begeleid in onze trips naar o.a Vancouver voor Ikea vond dat het genoeg was geweest. Hij gaf duidelijk signalen af dat hij met pensioen wilde en een Ford F150 stond op ons wensenlijstje voor 2017. Lekker gemakkelijk tijdens camping trips, ski uitjes etc. dan maar wat eerder en begin deze maand hebben we de knoop dus maar doorgehakt.
En dan zul je zien dat ook nog een koelkast het begeeft, dus hier ook maar een grote American size gekocht, kortom het inburgeren lukt ons aardig 😊





Wensen en dromen blijven er zeker voor 2017, maar we hadden ons geen beter jaar kunnen wensen. Het belangrijkst blijft toch dat wij en de mensen dicht bij ons in goede gezondheid zijn. Dit is helaas zeker geen vanzelfsprekendheid, en absoluut iets om te koesteren.

We willen iedereen dan ook een goed, gezond en voorspoedig 2017 wensen. Geniet van en met elkaar en doe dit zeker niet met mate!

Mieke, Philip, Lotte en Floor




zondag 7 februari 2016

2016, een goed begin....

Het jaar is pas een maand bezig maar we kunnen al stellen dat het goed is begonnen. Het was voor Mieke geduld hebben maar het is beloond: Vorige week is ze begonnen aan een nieuwe uitdaging. Een vaste baan als Data Management Coördinator bij Starbright Children's Development Centre. Hier had ze in de zomer een paar diensten als invalkracht gewerkt, maar het was toen niet te combineren met haar ander tijdelijke baan. Blijkbaar had ze wel een goed indruk achter gelaten, want een paar weken geleden kreeg ze een mail met deze vacature toegezonden. Natuurlijk geschreven, en na een goed sollicitatiegesprek dus ook aangenomen. Het wisselen van banen gaat wel snel hier in Canada, niet zoals in Nederland met twee maanden opzegtermijn etc. Nee gewoon binnen twee weken ben je aan de slag.

Naast dit goede nieuws, kreeg Mieke ook nog de aanbieding om naar Nederland te gaan en 13/14 feb. op de Emigratiebeurs te staan. Nicole is de eigenaar Red Moose Immigration en ze staat hier dit jaar voor de derde keer. Hier hebben wij haar drie jaar geleden ook leren kennen, en ondanks dat wij al een visum hadden  heeft ze ons toch nog allerlei adviezen gegeven. Aangezien het er druk kan zijn had ze wat hulp nodig  En nu gaat Mieke met haar en Olaf dus naar de beurs. In totaal gaat ze tien dagen, dus nog genoeg tijd om ook familie etc. te bezoeken. Natuurlijk ook weer te kort om iedereen te bezoeken en te zien, maar je moet ook nog wat te wensen over hebben! En voor de mensen die na het lezen van onze verhalen, het zien van de foto's denken: "daar zou ik best ook willen wonen , misschien is dat emigreren wel wat voor mij" dan bezoek gewoon de stand van Red Moose op de Emigratiebeurs!

Aan de oproep "Let it Snow" uit het vorige blog is wel gehoor gegeven, sinds half december ligt er al sneeuw. Er was even dooi en regen maar de sneeuw kwam weer terug. Schijnbaar had moeder natuur niet begrepen dat we bedoelden 'sneeuw op de bergen en skipistes', in het dal hoeft nou ook weer niet voor ons, en zeker niet voor zo'n lange periode. Zo zie je maar, we blijven toch Nederlanders, altijd weer wat te klagen over het weer.

Een beetje sneeuw in de tuin!

Naast het feit dat we skipassen gekocht hebben en dus geregeld op de skipistes te vinden zijn, hebben we ook kennis gemaakt met twee ander wintersporten: Crosscountry  (langlaufen) en Curling. Dat laatste mocht natuurlijk niet ontbreken bij het integreren in de Canadese (sport)cultuur! Met een goeie instructie van Robert was het mogelijk om een inkijkje in deze sport te krijgen, en toegegeven: het is veel moeilijker dan je zou denken.





























Een klein kwartiertje rijden van ons huis ligt een Crosscountry vereniging en natuurlijk tracks. Dit moesten we natuurlijk ook uitproberen. Zo hebben we op hun Open Dag de "stoute langlaufski" aangetrokken en na een korte instructie (wederom van Robert) een heerlijk middagje gehad. Floor vond het iets minder, maar ja, je wordt er wel moe van. Maar al met al vonden we het heerlijk om te doen. Je bent actief, buiten en in de mooie natuur!




De meiden hebben natuurlijk hun eerste rapporten van het schooljaar ook al weer gehad, en we kunnen weer trots zijn! Ja, ik weet het, we vallen in herhaling, het is eerder geschreven maar het is nou eenmaal zo. We zijn trots op onze meiden en de wijze waarop ze met deze veranderingen omgaan. En eigenlijk kan dit niet vaak genoeg gezegd worden. 
De niet geplande aanpassing naar een nieuwe school is goed gegaan, niet alleen vanuit de school resultaten gezien maar zeker (en voor ons nog belangrijker) vanuit het sociale aspect. Lotte heeft haar draai op Middle School helemaal gevonden en heeft het beter naar haar zin dan vorig jaar. Floor moest wel iets meer wennen, miste wel haar school van vorig jaar maar heeft haar draai nu ook gevonden. Tja en hoe gaat het dan met hun Engels? Als we zeggen dat de meeste gebruikt zin in huis op dit moment is: "Thuis spreken we Nederlands" dan zegt dit genoeg. Nee, de theorie dat kinderen snel een nieuwe taal leren is weer eens bevestigd. 

Deze week zijn we anderhalf jaar in Canada. Aan de ene kant kunnen we ons de aankomst als de dag van gisteren herinneren, maar aan de andere kant lijkt het ook of we hier al jaren zijn. Het voelt allemaal heel gewoon en vertrouwd. Zoals in ons vorige blog al geschreven, het emigranten leven heeft plaats gemaakt voor een normaal leven. Maar natuurlijk is anderhalf jaar ook weer te kort om definitieve conclusies te trekken. Onderzoek leert dat de meest emigranten die terugkeren naar eigen land dit doen in of na het tweede jaar. Niet dat dit op dit moment dan ook maar enigszins in ons hoofd zit. Nee, wij blijven genieten van elke dag dat we hier mogen wonen. En onder het motto "een goed begin..... " zien we uit naar een mooi 2016.