Nazomeren

Vorige week maandag zijn we naar de Big White ski resort geweest ( het was hier een nationale feestdag, Labour Day) : samenvattend kun je zeggen: mooi maar kouddddddddddd! 

We dachten wat voorbereid te zijn, op de website stond dat het er 9 graden was, dus we hadden onze vesten mee. Je zag 2 soorten Canadezen: sommige liepen gewoon in korte broek, terwijl anderen zelfs een muts op hadden.

Nou was het in het resort misschien wel 9 graden, maar toen we met de stoeltjeslift naar boven gingen was het rond de 2 graden: freezing cold! We hebben even gekeken, alles bewonderd en toen snel weer naar beneden gegaan. Die stoeltjeslift kon niet snel genoeg beneden zijn!

Dinsdag zou de eerste schooldag van de meiden zijn, helaas staken ze nog steeds dus was de afgelopen week nog steeds "vakantie".

Nou gaat die staking ook op zijn Canadees volgens mij: als er al in Nederland gestaakt zou worden, dan wordt er tot diep in de nacht vergaderd en gezocht naar een compromis. Hier niet: de staking begon halverwege juni. Er zijn toen wat gesprekken geweest maar die hadden geen effect. Tijdens de hele zomervakantie is er niet onderhandeld ( nee, ze hebben vakantie/of je kunt het strategie noemen), om de laatste week weer bijeen te komen en weer tot de conclusie komen dat de eisen te ver uiteen liggen. Nu blijkt dat het volgende overleg pas weer in de eerste week van oktober plaatsvindt!!! Van de zotte toch? Dat zou in Nederland onmogelijk zijn. Zelfs de studenten protesteren nu: omdat ze naar school willen terwijl dit nu niet kan. Lotte en Floor lijken het niet erg te vinden, maar wat wil je ook met prachtig weer en een zwembad voor de deur?

Wij hebben wel besloten om nu toch actief te worden in het zoeken naar een baan, heel creatief afgesproken dat Philip hier 's ochtends de tijd voor neemt en Mieke zich bezighoudt met de kids en 's middags andersom. 

Daar zijn we de dagen erna ook mee bezig geweest. Mocht het effect gehad hebben laten we dit wel weten.... reacties op brieven en gesprekken gaat hier ook op zijn Canadees: slowly..... patient...... slowly. Het gaat er hier vaak niet om wat je kent maar wie je kent.

Afgelopen weekend was de agenda behoorlijk vol: zaterdag hadden we afgesproken om met Nicole en Robert naar Mission Creek te gaan, kijken of de zalmtrek al begonnen was ( miljoenen zalmen die de rivier op zwemmen, tegen de stroom in, om eitjes te leggen waar ze zelf 4 jaar geleden geboren zijn). Helaas waren er nog niet veel zalmen, we zijn toen ook nog even naar een "turtlepond" gewandeld.

Mooi dat zo'n natuurgebied eigenlijk midden in de stad ligt en kan blijven liggen!

Zondagochtend staat in het teken van skypen/facetimen met het thuisfront en zondagmiddag verbleef Myrthe bij ons, alweer zwemmen! 

Gistermiddag zijn we even naar het museum geweest hier in Kelowna, heel klein maar wel even leuk. Met kinderen in het museum pakken ze hier trouwens leuk aan: ze krijgen een boekje waar ze actief iets mee kunnen doen/zoeken om vervolgens een prijsje te krijgen als ze alles ingevuld hebben. Daarna nog even Knox Mountain opgereden en rondgekeken ( hadden we 2 jaar geleden ook al eens gedaan) en toen weer naar huis.

Tot slot was het het vandaag een hele leuke dag: we zijn wezen toeren naar het zuiden: eerst even via Summerland ( kop koffie/Ice tea gedronken bij Annemaries werk), dan langs Penticton naar Osoyoos, een stad aan de grens met de USA. 

Lotte wilde heel graag "even" de grens over, nou dat hebben we geweten. Dat gaat niet zomaar, neeeeeee: Eerst moet je formulieren invullen, je vingers en gezicht worden gescand en  we moesten 24 USDollars betalen. Dat duurt dan even, maar dan heb je ook wat: een stempel erbij in je paspoort én je bent de USA binnen!

We zijn het eerste stadje, Oroville, binnen gereden, wat rond gereden, even naar de Blue Lake gegaan. Toen nog even getankt ( scheelt 25 dollar op een halve tank) en toen weer terug gereden. 

Op de terugweg werd onze dag trouwens nog even gezegend met het zien van een hert met jong: WAUW!

En wat ook WAUW was: Spotted Lake: een meer aan de rand van de snelweg: het water in het meer verdampt in de zomer waardoor er grote "spots"/stippen ontstaan van de vele mineralen wat in het water zitten. een heel apart natuurverschijnsel.

Morgenochtend hebben we een gesprek met de bank: we hebben een creditcard nodig, niet zozeer dat we dit wíllen, maar hier moet je een "credithistory" opbouwen, anders kun je volgend jaar geen huis kopen. 

Daarnaast willen we morgen wel even de Shannon Lake Elementary binnenlopen, misschien kunnen we wel kennismaken met de (vice) principal van de school.

Ook hopen we de komende week wat reacties te krijgen op onze sollicitaties, anders zelf maar initiatief nemen!

PS. Het enige wat niet lekker gaat is onze verhuizing van spullen: helaas staat alles nu nog steeds in Toronto en moet het eerst nog naar Vancouver om vervolgens naar Kelowna te kunnen. Het schiet niet op, we zijn er niet blij mee, maar ja. Het is gewoon lastig, je mist heel veel spullen, keukenspullen, beddengoed, speelgoed, etc. We verwachten het pas eind september, maar goed dat het hier zo'n mooi weer is en we de dekbedden nog niet nodig hebben!